چه رسمي داري اي دوره زمونه...كه هر روزت يه جا عاشق كشونه...

يكي با فرق زخمي توي محراب...يكي غرق به خون لب‏تشنه ي آب...يكي پاهاشو رو مين جاگذاشته...

يكي پاشيده‏خونش روي مهتاب!

هميشه عاشق از جونش گذشته...كه عشق آسون نبود از روز اول

هنوزم كار دنيا قيل و قاله....هنوزم صلح آدم‏ها محاله...

هنوز آدم نمي‏شناسه خدارو

هنوز هم قلب عاشق پايماله!

بيدارم و مي بينمت رويا به رويا

از پيش چشمم مي‏روي دنيا به دنيا!

مبارك باد اين شهادت بر شما...

الحمدلله‏الذي شرَّفنا بأستشهادهم!